Άνευ τίτλου αυτό…

 

Αν και σχετικά κουρασμένη από την διόμισυ ωρών βόλτα θ’ ανεβάσω τα χρώματα και τ’ αρώματα που είδα κι ένοιωσα σήμερα – Είπαμε, το ανέβασμα της φωτογραφίας κρατά χρόνο όχι το γράψιμο!
Ήθελα σήμερα να φύγω από την γειτονιά μου και να περπατήσω σε άλλα μέρη και σοκκάκια και πήγα στον Ζωολογικό κήπο, στο Rosendal, εκεί που είχα πάει με την φίλη μου την Catrin την παραμονή του μεσοκαλόκαιρου

Στην δεύτερη φωτογραφία, με τις κατακόκινες μολόχες, μ’ άρεσε που τα πουλιά τριγυρνούν κοντά στις παρέες – Πολούς Έλληνες τους εκπλήσσει το γεγονός ότι τα πουλιά εδώ είναι πολύ «εξευγενισμένα» και ότι δεν φοβούνται τους ανθρώπους…

 

Στο τεράστιο αυτό μπλε παρτέρι έχει όλων των λογιών βότανα και μπαχαρικά που τ’ αρώματά τους σου τρυπούν τη μύτη…

 

Τελικά δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι που δεν καλιεργείται εδώ, στην Σουηδία! Διάφορα είδη λάχανα είναι αυτά – Από αυτά τα λάχανα που τρώγαμε σαν μικρά παιδιά (μαύρα τα λέμε οι πόντιοι αλλά είναι απλά πράσινα) και που τα είχαμε βαρεθεί ακόμα κι αν η μάννα μου προσπαθούσε να τα μαγειρέψει σε πολλές και διάφορες εκδοχές!!!

Στο πολύ φως το αποδίδει η Gunilla, που συνάντησα εκεί γύρω να χαζεύει κι αυτή τα θαύματα, το ότι μπορείς να καλιεργήσεις τα πάντα στην Σουηδία!
Και το λέει μια που δεν ζει καν στην Στοκχόλμη αλλά 40 μίλια πιό ψηλά, στο Sundsvall, εκεί που κάνει ακόμα πιό πολύ κρύο! Αλλά και που έχει και πιό πολύ φως απ’ ότι εδώ!
Με τα 5 της παιδιά η γυναίκα (πολύτεκνος λέγεται αυτό εδώ και, πλέον, μάλλον και στην Ελλάδα), με τις 35 της αγελάδες, με τις καμμιά σαρανταριά κοτούλες, με χωράφια και καλιέργειες είχαμε πολλά κοινά στοιχεία περί της αγροτιάς να μιλήσουμε…

 

Θα γράψω τα ονόματα αυτών των δυο κτηριών όπως είναι και σαν διεθνή ορολογία, σχεδόν, θα καταλάβετε!
Το πρώτο λέγεται  Nordiska Museet και το δεύτερο Kungliga Dramatiska Teater

 

Ο κόσμος έχει βρει την χαρά του με τον καιρό γύρω στους 28-30 βαθμούς, επί μια ευδομάδα σχεδόν, και γεμίζουν τα μαγαζιά έξω – Στην δεύτερη φωτογραφία αυτά τα μπαλόνια που με το που βραδιάζει γεμίζουν τον ορανό… έχω ξαναγράψει για τέτοια! 
«Μια χαρά χαρούμενους κι ευτυχισμένους τους βλέπω τους ανθρώπους εδώ πού ωφείλεται το ανεβασμένο ποσοστό αυτοκτονίας» με ρώτησε χθες ο Θέμης…
Τι να του απαντούσα; Ίσως στο γεγονός ότι εδώ όλα καταγράφονται ως έχουν κι όχι ως πχ. ατύχημα που πολύ πιθανόν λένε στην Ελλάδα για άνθρωπό τους που αυτοκτονεί… σιγά μη πουν την αλλήθεια και γίνουν ρεζίλι στον κόσμο και στην γειτονιά!!!

Πάμε παρακάτω για να σας βομβαρδίσω με την αρχιτεκτονική που με τρελλαίνει… Πάρα πολύ μ’ αρέσουν τέτοιου είδους κρήρια που είναι από το 1800, κάποια και από το 1600!
Πολλές φορές έχω αναίβει σε λεωφορείο, δίχως συγκεκριμένο προορισμό, και επί ώρες χάζευα τα κτήρια στην πόλη!
Αυτά τα συγκεκριμένα είναι από το Strandvägen και, όπως είπα και παλιά, για να μείνεις σ’ αυτή την οδό πρέπει το πορτοφόλι σου να ζυγίζει περισσότερο από τώρα άσχετα με το πόσο ζυγίζει τώρα! Όχι από cash! Αυτά δεν κυκλοφορούν πλέον! Αλλά από πιστωτικές!
Και αν μια μέρα στην διεύθηνσή μου γράφει: Simela Meletlidou, Strandvägen X, Sweden… να ξέρετε ότι κάτι εκρηκτικό έχει συμβεί στη ζωή μου… πάλι 😉

 

 

Οι τελευταίες φωτογραφίες βγήκαν στις 21.30 (ελλάδας 22.30)