Αυτά που λέτε…

Και μ’ αυτό το post αποτελειώνω την υπόθεση Ειρηνάκι από την Αθήνα, που μέσα σε τρεις νύχτες που ήταν φιλοξενούμενή μου, μου είχε αραδιάσει όλο της το συγκενολόι, τους φίλους τους, τους γείτονες και παραγείτονές τους με όλες τις ασθένειές τους, τις ιατρικές εγχειρήσεις, τα περιουσιακά, τα μητρώα κλπ. – Από τον έναν συγκενή της περνούσε στον άλλον κι αμέσως μετά στον επόμενο φίλο ή γείτονα… κι εγώ έχανα την σειρά…

Το στόμα της ακούραστο και τις λίγες φορές που της παρακάλεσα να το «ράψει» για να συγκεντρωθώ και να διαβάσω κάτι το σημαντικό που έτυχε να ‘ρθει με mail έπαιζε αυτή με το κινητό της και βόγκαγε που δεν  μπορούσε να συνεχίσει την λογοδιάρροιά της!

Το Σάββατο το βράδυ που την πήρα να πάμε μαζί στον εορταζόμενο Νικόλαο απαλάχτηκα για 2-3 ώρες αφήνοντας τους 10-15 επισκέπτες του Νικόλα να την ακούν αυτοί…
«Α, εσείς οι πόντιοι τι καλοί άνθρωποι είσαστε» έλεγε και ξανάλεγε και επαινούσε τους πόντιους  κυρίως εμένα που την έβαλα στο σπίτι μου δίχως καν να τη γνωρίζω….

Το εννούσε βέβαια αυτό που έλεγε όπως επίσης εννοούσε και το άλλο που συνεχώς επανέλαβε: Άρε Συμέλα, λυπάμαι, μωρέ, που βρήκες τον μπελά σου μαζί μου…

Τώρα αν αναρωτιέστε γιατί την έβαλα στο σπίτι μου… τι να πω;
Πρώτον δεν γνώριζα ότι με τον τρόπο της θα κουραζώμουν αφάνταστα κι αφού, σαν πόντια κι εγώ, είχα δώσει τον λόγο να την φιλοξενήσω ήθελα οπωσδήποτε να τον κρατήσω, και δεύτερον δεν θα είχα θέμα να γράψω στο blog μου – λέμε τώρα…

Η δε Σοφία, η γυναίκα του εορταζόμενου Νικόλα από τα μέρη μου, με ξαναπήγε στα παιδικά μου χρόνια με τον «γαβουρμά» που είχε το Σάββατο το βράδυ μεταξύ πολλών άλλων φαγητών και εδεσμάτων!

Ο Γαβουρμάς είναι χοιρινό κρέας που πρώτα το βράζουν και μετά το παγώνουν αν μη τι άλλο για να διατηρηθεί!  Μετά χαράς τρώγαμε και το κρέας αλλά και το παγωμένο λίπος  και αυτό στα παιδικά μου χρόνια το θεωρούσαμε για γιορτινό φαγητό κυρίως όταν το τηγανίζαμε με αυγά!!!!

Η τελευταίες 3 φωτογραφίες είναι από ένα άλλο βράδυ που μαζευτήκαμε στην ίδια την Σοφία για ένα αρμένικο παρακάθι.. όπως το λεν μερικοί!
Η Μαρία, η Σοφία, εγώ και η Βούλα – όλες από τα μέρη μου και γνωστές ήδη πριν την μετανάστευσή μας….