Ήρθε mail από έναν αναγνώστη που υπογράφει ως κΩΣΤΑΣ, και μεταξύ άλλων μου γράφει «… έχετε πάει και στις εκδηλώσεις των gay γράφετε και με τόση συμπάθεια γι αυτούς και αναρωτιέμαι αν κι εσείς είστε λεσβία…»
Και πάλι θυμήθηκα το ανέκδοτο με τον Γιωρίκα και τον Κωστίκα που κι άλλη φορά έχω γράψει, δε θυμάμαι πού!
Ρωτά με ανησυχία ο Γιωρίκας τον Κωστίκα πώς είναι. Τον είχε δει να βγαίνει από το φαρμακείο και τον θεώρησε για ανησυχητικά άρρωστο!
«Ε, ατς αν εν ασά ταφεία πα άμα εβγώνω πεθαμένος θα είμαι = έτσι αν είναι και από τα νεκροταφεία αν με δεις να βγαίνω θα είμαι πεθαμένος…» απαντά και ο Κωστίκας!
Όχι κύριε κΩΣΤΑΣ, μην ανησυχείτε! Τους άντρες τους αγαπάμε και τους λαχταράμε! Απλά δεν τους αποκτάμε μόνο και μόνο για να καλύψουμε την μοναξιά μας ή για να ικανοποιήσουμε «τους άλλους» μπαίνοντας κι εμείς στο καλούπι που η κοινωνία απαιτεί να μας βάλει… κι αυτά τα ‘χω γράψει κάπου, δε θυμάμαι πού!
Κατά τ’ άλλα ομολογώ ότι μ’ άρεσε ιδιαίτερα ο τρόπος που υπογράφεις! Με κεφαλαία όλα και με μικρό το πρώτο – μ’ άρεσε αυτό το ανάποδα!
«Σαβουρογαμιάδες δεν ήμαστε, Συμέλα μου» μου ‘λεγε τις προάλλες και ο φίλος μου στην Αθήνα, ο Αλέξανδρος!
Φιλοσοφούσαμε επί του θέματος και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι είναι επίτευγμα ο άνθρωπος να μάθει να μη φοβάται την μοναχικότητά του για να καταφέρνει έτσι να αποφεύγει τραυματικές συμβιώσεις και προβληματικές σχέσεις…
eisai yperbolika cool gia tetoius typous »Kostas» na katalaboun to otidipote:)
apo ta kalitera post pou eho diabasei sta ellinofona blogs
Σχόλιο από summerian — Αύγουστος 10, 2008 @ 9:40 πμ |